Një popull pa mbamendje!
- Menjëherë pas luftës, shqiptarët filluan të blejnë tulla nga Serbia, për t’i ndërtuar shtëpitë që ua ka djegur Serbia.
Kjo ka qenë për mua habia e parë, gati e pabesueshme.
Kam menduar se njeriu normal kërkon dëmshpërblim nga Serbia për shtëpitë e djegura! - Habia e dytë, por edhe më e madhe dhe më tronditëse se habia e parë, më ka ndodhur kur menjëherë pas luftës e kam parë tamblin e Serbisë në sofrat e familjeve të dëshmorëve.
Buka ‘serbe’, tambli ‘serb’, në softrat e shqiptarëve të shkatërruar e të djegur deri në themel nga policia dhe nga ushtria serbe! - Habia e tretë, më ka ndodhur kur pa asnjë shpjegim logjik, shqiptarët u detyruan nga bota që e çliroi dhe e pavarësoi Kosovën, të merren vesh me Serbinë (me krejt ish ministrat e Sllobodan Millosheviqit), dhe të negociojnë për Kosovën, jo për Serbinë!
Kosova si autonomi varej nga Jugosllavia, si shtet i pavarur varet nga negociatat me Serbinë.
Pse?
Kurrë-askush nuk ka ditur të tregojë pse vetëm shqiptarët dhe boshnjakët e kanë humbur paqen, pasi e kanë fituar luftën me shumë vdekje, me shumë tragjedi, me vuajtje të pafund!
Por, harresa, prirja për mos të mbajtur në mend, i ka dhënë fund vuajtjeve të popullit shqiptar, dhe vuajtja ka mbetur individuale, veç te ata që kanë përjetuar vrasje në familjen e ngushtë!
Shqiparët nuk janë të hidhëruar!
S’di kush ka faj, dikush thotë se feja ‘ka faj’, nuk di gjë, veç di të pyes: pse Bosnja dhe Kosova po përfundojnë si shtete të dështuara, si shtete që veç konsumojnë e asgjë nuk prodhojnë (as brekë), e që prej se nuk i vret armiku, e vrasin veten me korrupcion, me hajni, me akulturim, dhe me të gjitha të këqijat që ekzistojnë!
- Habia e katërt më ka ndodhur kur UNMIK-u i gjeti ku janë e ku s’janë bashkë-punëtorët shqiptarë lojalë të regjimit serb, dhe bashkëpunoi vetëm me ‘ta.
- Jam habitur jashtë masës kur qeveria e Kosovës i rehabilitoi ‘Rojat e Urës’ (paramilitarët serbë) , ‘i hoqën’ alltiat e tyre që i mbanin për shqiptarë dhe pastaj u veshën me uniforma të FSK-së e të policisë së Kosovës pe ta ruajtur ‘qetësinë’! .
- Kinematografia e Kosovës (duke angazhuar në Juri kineastë proserbë nga Maqedonia, Mali i Zi e rajoni), i ka penguar me mish e me shpirt filmat me temë luftën e UÇK-së.
E ka sabotuar të vërtetën!
Viktimat shqiptare të luftës në filmat e Kosovës nuk tregojnë kush i ka dhunuar,
kush i ka djegur e kush i ka shkatërruar,
ata veç vuajnë pa treguar kush i ka bërë të vuajnë…
Nuk përmendet Serbia në filmat shqip, sepse politika kinematografike i lejon personazhet shqiptare (viktima të luftës), veç të jenë viktima (jo të dihet edhe viktima të kujt), dhe në asnjë mënyrë viktima të ‘mëdha’.
Sepse ka konkurencë të madhe në botën e artit filmik se ‘kush është viktimë më e madhe se kush’!
Kjo ka qenë një habi e neveritshme!
- Më së shumti jam habitur dhe jam trishtuar kur vajzat e Shkodrës pas luftës në Kosovë, me urgjencë dhe me shumicë janë martuar me katundarë serbë, që nuk i merr kush për burra, shkaku se jetojnë në fshatra të thella të Serbisë!
Dashuria ndodh edhe mes armiq’ve.
(Xhulieta te Shekspiri thotë: Dashuria ime lindi nga urrejtja. I vetmi njeri që dashuroj është i biri i të vetmit njeri që urrej’.
Por kur nuk ndodh ‘dashuria’ me shumicë dhe me paramendim, kjo është sëmundje, është tregti e ndyrë…nuk ka dashuri të organizuar nga agjencitë për shitblerjen e nuseve.
Serbia ka blerë nuse shqiptare me pare dhe blen edhe sot, sepse kjo është politikë zyrtare serbe, është program i njohur politik i Serbisë.
E vajzat shqiptare, kur bëhen nuse në Serbi, bëhen edhe serbe, i ndryshojnë emrat dhe fenë!
Kjo për mua ka qenë habia më e madhe në jetë!
- Qeveria e Kosovës qe 21 vjet ua paguan serbëve rrymën, ua paguan ujin, ua paguan mbeturinat…
sebët e Kosovës kanë viza, sepse janë edhe serbë të Serbisë, i marrin nga dy rroga, nga qeveria e Kosovës marrin rroga, pa punuar.
Serbët e Kosovës janë fenomen botëror, paguhen për vrasje dhe spastrim etnik të shqiptarëve në Veriun e Mitrovicës, nga qeveria e shqiptarëve të Kosovës.
Kjo është habi mbi habinë!
Është diçka kaq e çmendur!
- Ndërkohë që Kosova e shkatërronte vetveten, dhe po bëhej e neveritshme para botës që na çliroi, Serbia u bë ‘simpatike’!
Ne e humbëm simpatinë, nga viktima filluam
të sillemi kapadainjë, secili më i tërbuar se tjetri, secili më idiot se tjetri, secili më grykës se tjetri…
dhe pa pritur e pa u kujtuar, filluam të dukemi agresorë, kurse Serbia, nga agresori filloi t’i duket botës si ‘viktimë’!
Serbia u bë ‘shoqe’ me Washingtonin, u bë e afërt me superfuqitë botërore, me këdo që deshi, se për islamistët e Kosovës s’kemi çka flasim, historikisht Rusia dhe Serbia ‘ua ka marrë’ myslimanëve shqiptarë shtetet islamike…
Absurde, po?
Dhe habia e të gjitha habive ka ndodhur kur Serbia na e mori edhe simpatinë e Shqipërisë!
Me qetësi e shohim sot
Shqipërinë më afër Serbisë, dhe Kosovën më larg Shqipërisë.
Kosovën e shohim të izoluar!
Plotësisht të izoluar, dikur nga heronjtë që na çliruan për të na robëruar vetë, tani nga një njeri shumë kompleksuar, Ju ende nuk e dini se në çfarë dimensioni jeton ky njeri!
- Kur Edi Rama e vuri postbllokun në kufi, për t’i plaçkitur vetëm dhe ekskluzivisht shqiptarët e Kosovës, ka qenë habi e madhe për mua!
- Gati mitologjik ka qenë për mua momenti kur Ramush Haradinaj ia fali vendlindjen e tij Malit të Zi, vetëm për të qenë disa ditë kryeministër!
- Ka qenë krejt e habitshme, e frikshme dhe jashtë logjikës kur Albin Kurti si Kryeministër konkuroi me Vetëvendosje në zgjedhjet e përgjithshme të Shqipërisë.
Ky ka qenë rasti më psikiatrik deri tani! - Që shqiptarët (me ndihmën e Serbisë) i çojnë komandantët e tyre të UÇK-së në Hagë, dhe komandantët e tradhtojnë nëri-tjetrin për pare dhe për karrierë, kjo ka
qenë qind për qind e papritur!
E që asnjë përpjekje nuk e bënë Drejtësia e Kosovës për t’i çuar para Drejtësisë policët, paramilitarët dhe ushtarët serbë që vranë e prenë civilë shqiptarë, që deportuan nga Kosova 1 milionë shqiptarë- është e pabesueshme…
Kjo që u ka ndodhur shqiptarëve, është kaq e dhimbshme….
Kjo nuk do të ndodhte as në çmendinë!
- Që Vjosa Osmani bëhet Presidente e Kosovës (me të vetmen përvojë punë-tradhtinë), kjo është për studim!
- Që Kryeministri Albin Kurti, ia fillon punës me bismilah, me nepotizëm, me familje, me shokë e me jarana, larg, shumë larg popullit – është habi kaq e poshtër…që së paku nuk e aktron turpin!
- Nuk është për t’u habitur pse Goran Bregoviq do të këndojë në Korçë.
Habitu ti me vetveten:
Ti ia ha Serbisë ushqimin e trupit, Shqipëria ia ha Serbisë ushqimin shpirtëror!
Edhe serbët dëgjojnë dhe vjedhin muzikë shqip. Shkrihen mbas ‘Zemër’ të Dhurata Dorës!
- Veç shqiptari di të jetë ekstremisht i neveritshëm!
- Nejse, i habitshëm është edhe fakti se shqiptarët e diasporës votojnë në zgjedhjet lokale të Kosovës!
P.S. E për mua personalisht, është e habitshme ndjesia që e kam sot për herë të parë: Pse ende po shkruaj shqip!
