Për këtë kreu i LSI-së ka ndërmarrë një sërë nismash aventuriere për të negociuar me socialistët, për të mbledhur të gjitha partitë, me arsyetimin e ndryshimit të kodit zgjedhor apo për t’i kërkuar presidentit Nishani cirqe kushtetuese në kufijtë e të pamundurës.
Pa u zgjatur shumë në kleçkat ligjore që Lapsi.al ka marrë vesh nga burime të mirinformuara, thelbi i asaj që po kërkon kreu i Kuvendit janë dy gjëra: të ndryshojë kodin zgjedhor që t’i rijapë edhe njëherë mundësinë partive, që deri tani janë në koalicion me PS, të përsërisin këtë aleancë edhe për zgjedhjet e ardhshme. Pra të shtyjë afatin e regjistrimit të koalicioneve parazgjedhore, ndërkohë që ky afati ka skaduar në 19 prill. LSI, po tenton kështu të ndryshojë këtë datë, duke rivotuar nenin 65 të kodit zgjedhor për ta afruar nga 60 ditë që është aktualisht në 45 ditë, pra që koalicionet parazgjedhore të kenë afat deri në 4 maj dhe Ilir Meta të shkojë zë zgjedhje në koalicion me Edi Ramën edhe pse nuk do të kenë opozitën përballë.
Ndryshimi i dytë që po kërkon Meta në takimet e ethshme të orëve të fundit, është shtimi i numrit të komisionerëve nga 4 në 6. Deri më tani parashikohej që nga 4 që ishin, 2 i kishte pozita dhe 2 opozita. Dhe nga komisionerët e pozitës njërin e merrte partia e parë (pra PS-ja) dhe i dyti ndahej, 50% i jepeshin partisë së dytë të koalicionit dhe 50% partisë së tretë. Pra në një koalicion hipotetik, 50% Meta dhe 50% Idrizi.
Natyrisht e gjithë kjo manovër po bëhet me një qëllim politik të caktuar. Mosfutja e PD-së në zgjedhje e dëmton rëndë Metën. Sepse së pari ai nuk është më i nevojshëm për të krijuar një qeveri të dalë pas garës. Së dyti ajo rrit shumë edhe numrin e deputetëve që mund të marrin partitë e vogla si Libra apo Sfida.
Dhe që të ruajë peshën politike edhe në një parlament të përdhunuar, LSI po tenton të fitojë me akrobaci ekstra ligjore një numër sa më të madh deputetësh. Prandaj ajo po tenton me çdo kusht, së pari koalicionin me Ramën dhe së dyti pasjen e komisionerëve në të gjithë vendin.
Mirëpo kjo i ka krijuar dy probleme të mëdha. Fillimisht një konflikt me OSBE- ODHIR, që thuhet se i ka nisur një letër faktorëve politikë, ku thekson se rregullat e lojës për ndryshimin e kodit zgjedhor nuk mund të ndryshohen pasi loja ka filluar. Dhe për më tepër këto rregulla nuk mund të votohen pa opozitën sepse kodi aktual është një fryt i një konsensusi të përbashkët. Kjo ndërhyrje mesa duket e ka nervozuar Ilir Metën, i cili dje tha se kodi bëhet për partitë shqiptare dhe jo për burokratët e ODHIR.
Pengesa e dytë po i vjen nga Edi Rama, i cili me sa duket, nëse PD-ja nuk hyn në zgjedhje, nuk e do Metën në koalicion. Politikisht Rama e kupton se një aleancë e të gjithëve kundër dikujt që mungon do të qe qesharake. Ndërsa nga ana proceduriale, nëse bënte këto ndryshime të orëve të fundit, duke shkelur rregullat dhe pa konsensus, ai do t’i përlyente edhe me keq këto zgjedhje edhe kështu të përdhosura.
Kështu që kryeministri deri më tani është bërë pengesa kryesore për qasjen aventurore të Ilir Metës. Ai po bën gjithçka që, nëse opozita bojkoton, ai t’a nxjerrë edhe frymëzuesin e këtij bojkoti nga vatha e tij.
Prandaj, i vënë përballë kokfortësisë së Ramës, përballë vijave të kuqe të OSBE- ODHIR-it, shefi i LSI ka shtuar përpjekjen për të arritur të pamundurën. Sepse ai tani ka hallin e numrave dhe as nuk i bëhet vonë për përbetimet që ka bërë se nuk hyn në zgjedhje pa opozitën, se plyralizmi ka ardhur që në vitin ’90 apo që Shqipëria nuk është Korea e Veriut.
